[zaloguj się]
[pdf]

OBROŚĆ (7) vb pf

Teksty nie oznaczają ó; pierwsze o prawdopodobnie jasne (tak w ob-).

Fleksja
inf obrość
praet
sg
3 f obrosła
n obrosło
plusq
sg
3 m był obrosł

inf obrość (1). ◊ fut 3 sg obroście (2). ◊ 3 pl obrostą (1). ◊ praet 3 sg f obrosła (1). n obrosło (1). ◊ [3 pl subst obrosły.] ◊ plusq 3 sg m był obrosł (1).

Sł stp notuje, Cn s.v. obrastam, Linde XVI – XVII w.

Pokryć się czymś rosnącym; circumcrescere Calag; cooperiri, vestiri Cn (7): Vmbwaſchen. Obrość. Circumcrescere. Calag 520a.

obrość w co (1): A oná niewinna córá/ Obroſłá w ſłowiczé piórá: Y dźiś wdźięcznym głoſem ćieſzy KochSob 66.

obrość czym (3): gdy Baranowi łoiem nerki wſzytki obroſtą/ Tedy zdechnie. FalZioł IV 1d; MiechGlab 77; [Zbierzeſz łoy wſſyſtek ktorym obrosły ielitá [qui operit intestina] Leop Ex 29/13 (Linde)]. Cf Zwrot.

[obrość na kim: Oto ia wpuſſcżę w was [w kości] duchá/ á będziećie żywe/ y dam też ná was ſmyſlowe żiły/ y każę ná was obrość mięſu [et succrescere faciam super vos carnes] Leop Ez 37/6 (Linde).]

[Przysłowie: A tám y ſám latáiąc/ czásći prózno zbieży/ Rychléy kámięń obrośćie/ gdy ná mieyſcu leży. Albertus E (Linde).]
Zwrot: »mchem obrość« (1): Obrutum situ vetustatis, Mchem obrosło/ Zárosło dla ſtárośći. Mącz 361d.
a. Pokryć się włosami (o ciele ludzkim); pubescere Cn (2): Komu ręka obroſcie, [...] niewſtyd y vporę znamionuie. GlabGad P3; Po małey chwili wynidzie ieden mąż ſtráſzliwey poſtawy (bo był obroſł) y rzekł [...] BielKron 322v.

Formacje współrdzenne cf ROŚĆ.

Cf OBROSŁY, OBROŚNIENIE

AS