[zaloguj się]
[pdf]

OBRYKNĄĆ (1) vb pf

Fleksja

3 pl m an praet obryknęli.

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w. s.v. obryczeć.

Rycząc zwrócić na kogoś uwagę [kogo]: Dáli tedy ſtárſzy onego Kośćiołá vcżynić Lwy miedźiáne [...] Ale Iezus Honoczry fortelem thego vżył/ rozproł ſobie ſkorę pod kolánem/ włożył tám Kártkę [z karakterami wielkiego imienia bożego]/ mocą onych Kárákterow wnet ſie zágoiło y nieboláło. Gdy wychodźił s Kośćiołá/ obryknęli go Lwowie/ áż zápomniał ſłow onego imieniá Bożego BielKron 464.

Formacje współrdzenne cf RYCZEĆ.

AS