![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: OBRZECZONY | Następne hasło: OBRZEKAĆ » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
OBRZEDZAĆ (1) vb impf
o prawdopodobnie jasne (tak w o-); obrzedzać z tekstu nie oznaczającego é.
Fleksja
| indicativus | ||
|---|---|---|
| praes | ||
| sg | ||
| 1 | obrzedzåm, obrzydzam | |
| 3 | obrzydzå | |
praes 1 sg obrzedzåm, [obrzydzam]. ◊ [3 sg obrzydzå.]
Sł stp, Cn, Linde brak.
Znaczenia
Czynić wstrętnym, odrażającym: Obsaturo – Obrzedzam, oſklivo czinie. Calep 716a; [Obrzydzam/ Abominabilem facio. Volck Nnn4a].
[obrzydzać kogo komu: ten statut [a mężobójstwie] nas wszytkim inszym narodom obrzydza PismaPolit 288.]
AS