[zaloguj się]
[pdf]

OBRZYMSKI (8) ai

obrzymski (8), [obrzemski].

o jasne; obrzemski z tekstu nie oznaczającego é.

Fleksja
sg
mNobrzymski fNobrzymskå
A Aobrzymską
I Iobrzymską

sg m N obrzymski (1). ◊ f N obrzymskå (4). ◊ [A obrzymską.] ◊ I obrzymską (3).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVII w.: obrzymski, olbrzymski s.v. olbrzym.

Przymiotnik od „obrzym”; giganteus Mącz, Cn; colosseus, colossicus Cn (8): genus giganteum in Bibliis, Rodzay ſtolimański/ obrzimski. Mącz 145c; Gigantomachia. Walká ſtolimańska/ obrzimska. Mącz 145d; [á źiemię obrzemſką [wyd. 1575: obrzymſką terram gigantum] ſćiągnieſz do vpádu. Leop Is 26/19 (Linde)].
Wyrażenia: [»z rodu obrzymskiego«: [Dawida] obiecował zábić nieiáki Iſzbibenow z rodu obrzymſkiego BudUrzęd 57v.]

»okrutna wielkość obrzymska« (1): Moles gigantum, Okrutna wielkość obrzimska. Mącz 229b.

Przen (5):
Wyrażenie: »obrzymska śmiałość [= zuchwałość, tupet]« [szyk 4:1] (5): CzechRozm Av, 161v; ktorzy ſobie procż cżłowieká obiecánego/ bogá zmyśláią: [...] to wſzytko prożno y dáremnie cżynią. Bo przedśię prawdy Bożey/ obrzymſką ſwą śmiáłośćią/ k woli Antychriſtowi nie zwoiuią. CzechEp 297; A nie ieſtże to o brzymſka [!] śmiáłość przećiwko ták iáſney rzecży/ chćieć przedśię ſtánowić ſobie páſterzá powſzechnego inſzego? CzechEp 332, 284.

Synonim: stolimański.

Cf [OBRZYMOWY]

AS