[zaloguj się]
[pdf]

OBUTY (6) part praet pass pf

o prawdopodobnie jasne (tak w obuć).

Fleksja
sg
mNobuty
pl
N m pers obuci

sg m N obuty (6). ◊ [pl N m pers obuci.]

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI w.

Mający na nogach obuwie lub nagolenniki; caligatus Mącz, Calep; ocreatus Calep, Cn; soccatus Calep; calceatus Cn [w tym: w co (5)] (6): Calceatus, Vbrany w bóty/ álbo/ Obuty. Mącz 31b, 31d; Sculponeae ‒ Kapczie pilſniane. Wpilſn obuti. Calep 958a, 151b, 722b, 986b; [y podnieſie [Pan] rękę ſwoię nád rzekę w mocy duchá ſwego: y poráźi go w ſiedmi źrzodłách/ ták żeby przeſſli przezeń obući [ita ut transeat per eum calceati]. Leop Is 11/15 (Linde s.v. obuć)].

W charakterystycznych połączeniach: obuty w kapcie, w nogawice (2), w pilśń, w skorznie (2).

Cf NIEOBUTY, OBUĆ

JR