[zaloguj się]
[pdf]

OBUWAĆ SIĘ (1) vb impf

Fleksja

3 sg praes obuwå sie.

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI (ten sam przykład) – XVII w. (z Cn) s.v. obuć.

Ubierać się w buty; calceare se, inducere sibi calceum Cn: ráno wſtawſzy wiecżor wſpomináią [...] Ano ſie we łbie kręći/ pan ſiedząc ſzcżka/ ſpluwa/ Pierza mu we łbie pełno/ opák ſie obuwa. RejWiz 16v.

Formacje współrdzenne cf OBUĆ.

Cf OBUWANIE

JR