[zaloguj się]

OBWIERAĆ (1) vb impſ

Fleksja

3 sg praes obwiérå.

stp, Cn, Linde brak.

Otaczać sobą; przen [co]: Znowu noc czarna dźiéń biały obwiéra/ Do ſłodkiégo ſnu gdy wrotá otwiéra. GosłCast 68.

Formacje współrdzenne cf ODEWRZEĆ.

DDJ