[zaloguj się]
[pdf]

[OBWŁAŚNIE av

obwłaśnie a. obwłasnie.

o oraz e prawdopodobnie jasne, a prawdopodobnie pochylone (tak w obwłasny oraz zwykle w -e).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Właściwie, tak jak należy, jak trzeba: Ażeby pokutuiący/ vsłyſſawſſy/ a ono mu imieniem pana Boga obwłaſnie opowiedaią/ grzechyć twe ſą odpuſſczone/ tym więcei ſię ćieſſył UstKościel 60v; Poniewaſz zwierzchność pobożna/ nieinaczey ſię poddanych ſwych zwielką wiernośćią ima/ iedno obwłaſnie/ iak Oćiec dobry/ dziatek ſwych UstKościel 88, 69.]

FP