[zaloguj się]
[pdf]

OBŻARLIWY (2) ai

o oraz a jasne.

Fleksja
sg
m Gobżarliw(e)go
pl
N m an obżarliwi

sg m G obżarliw(e)go (1). ◊ pl N m an obżarliwi (1) [cum sb: psi].

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów); poza tym XVII w.: obżerliwy, obżyrliwy.

Znaczenia
Żarłoczny (2): Strożowie iego [Izraela] wſzytcy ſą ślepi/ nie wiedzą (nic)/ wſzytcy ſą pśi niemi/ niemogą ſzcżekáć/ drzemią/ leżą/ nawidzą drzemać. [...] A (ktemu) [są] pśi obżárliwi (marg) wł. y pśi chętliwey duſze. (–)/ nie znáią náſycenia [Et canes illi feroces animo nesciunt saturitatem] BudBib Is 56/11.
Wyrażenie: »duch [= czart] obżarliwy« (1): Cżaſu iednego mátká iedná ſyná mu [św. Mykaryjusowi] przywiodłá wielkiego żárłoká/ ktory miał duchá obżárliwego. SkarŻyw 35.

Synonimy: łakomy, żarłoczny.

Cf NIEOBŻARLIWY, OBŻARŁY, OBŻARTY, [OBŻERNY]

DDJ