[zaloguj się]
[pdf]

OBŻARŁY (13) part praet act

o oraz a jasne.

Fleksja
sg
mNobżarły fNobżarłå
pl
D obżarłym

sg m N obżarły (11). ◊ f N obżarłå (1). ◊ pl D obżarłym (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).

1. Żarłoczny, mający skłonność do nadmiernego jedzenia; helvo Bart Bydg; asotis, avidus, glutosus, ingluviosus, luxuriosus Mącz; edax, vorax Calag (10): BartBydg 67b; Asotis, Łákomy/ Obżárłi/ álbo Opiły człowiek Mącz 17d; Estrix, Obżárła niewiáſta/ żárłoczká Mącz 99d, 20a, 147a, 170b, 201c; RejZwierc 231v; Calag 201b.
Szereg: »obżarły i niepomiernie pijący« (1): [Rej] ták piſze w Zwierzyńcu ſwym przećiw towárzyſzom ſwoim obżárłym y niepomiernie pijącym. WerGośc 243.
2. Nadmiernie objedzony; cibo confertus Mącz (3): Cibo confertus, Obżarły/ Nátkány. Ták pełny aſz mu w gárle ſtoyi Mącz 118b.

W porównaniu (2): A ten leniwy oſieł/ á to ſproſne ciáło iáko piekło nigdy náſycone być nie może/ á ieſt iáko ow obżárły pies RejZwierc 104v, 59.

Synonimy: 1. łakomy, żarłoczny; 2. natkany, obetkany.

Cf OBEŻREĆ SIĘ, OBŻARLIWY, OBŻARTY, [OBŻERNY]

DDJ