[zaloguj się]
[pdf]

ROZGŁOSZENIE (6) sb n

Teksty nie oznaczają é oraz ó lub oznaczają niekonsekwentnie; oba o prawdopodobnie jasne (tak w roz- oraz głosić); końcowe e pochylone.

Fleksja
sg
N rozgłoszenié
G rozgłoszeniå
I rozgłoszenim
L rozgłoszeniu

sg N rozgłoszenié (2); -é (1), -(e) (1). ◊ G rozgłoszeniå (1). ◊ I rozgłoszenim (1). ◊ L rozgłoszeniu (2).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde w objaśnieniu s.v. rozgłos i rozgłośność.

Podanie do wiadomości, oznajmienie, uczynienie znanym (wszystkim); divulgatio, rumigeratio, vulgatio Cn (6): Rumor, Fama, et sermones populi – Wieſcz rozgłoſzenię. Calep 932a.

rozgłoszenie czym (1): SKárbu tego ták wielkiego [tj. żywotów świętych] nigdy kośćioł [...] nie zániechał y świecom tym pod łáwą gorzeć niedopuśćił: ále ie kładł na świecżnik ſławy y rozgłoſzenia wielkiego piſaniem y kázániem/ żeby świećiły SkarŻyw A5v.

Wyrażenia:»rozgłoszenie ewanjelijej« (3): Abowiem zá rozgłoſzenim Ewánieliey/ miał powſtáć Oćiec przećiwko ſynowi/ ſyn przećiwko Oycu NiemObr 8; WujNT 479; TO roſkazánie Páńſkie o rozgłoſzeniu Ewángeliey/ ná wſzytki ſię wieki śćiąga. SkarKaz 240a.

»rozgłoszenie po świecie« (1): ták po rozgłoſzeniu/ y roznieśieniu Ewángeliey po świećie vſtáło báłwochwálſtwo WujNT 479.

Szeregi: »rozgłoszenie i rozniesienie« (1):WujNT 479 cf »rozgłoszenie po świecie«.

»sława i rozgłoszenie« (1): SkarŻyw A5v cf rozgłoszenie czym.

a. O osobach [kogo] (1): Rozgłoſzenie národzonego Meſſyaſzá. SkarKaz 517b marg.

Cf ROZGŁOSIĆ

MC