[zaloguj się]
[pdf]

ROZGNOIĆ SIĘ (2) vb pf

Oba o prawdopodobnie jasne (tak w rozgnoić).

Fleksja

3 pl praet subst rozgnoiły sie (1) WróbŻołt, rozgnoili sie (1) Leop.

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów) s.v. rozgnoić.

Zaropieć, zaognić się(2):
Szereg: »rozgnoić się i pokazić (a. skażonym być)« (2): WróbŻołt 37/6; Rozgnoili sie (záś) y pokáźili blizny moie [putruerunt et corruptae sunt cicatrices meae] Leop Ps 37/6.

Formacje współrdzenne cf GNOIĆ SIĘ.

Cf [ROZGNOJONY]

MN