![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: GNOIĆ | Następne hasło: GNOISTY » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
GNOIĆ SIĘ (2) vb impf
Zawsze sie.
o jasne.
Fleksja
| indicativus | |
|---|---|
| praes | |
| sg | |
| 3 | gnoi sie |
| conditionalis | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 3 | n | by sie gnoiło |
praes 3 sg gnoi sie (1). ◊ con 3 sg n by sie gnoiło (1).
Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu s.v. gnoić.
Znaczenia
Jątrzyć się, ropieć (2): maka [!] ięcżmienna z oczthem zmieſzana/ ogień wyciąga z bolącżki/ á nawięczey naprzodku poki ſie ieſzcże nie gnogi. FalZioł III 24b; SienLek 171.
Synonimy: jątrzyć się, ropić się.
Formacje współrdzenne: nagnoić się, rozgnoić się, zagnoić się.
KW