[zaloguj się]

GNOJĄCY (8) part praes act

o jasne.

Fleksja
sg
mNgnojący fNgnojącå nNgnojąc(e)
A Agnojącą A
pl
N subst gnojąc(e)
A subst gnojąc(e)

sg m N gnojący (1).f N gnojącå (1).A gnojącą (1).n N gnojąc(e) (1).pl N subst gnojąc(e) (1).A subst gnojąc(e) (3).

stp brak, Cn notuje, Linde XVII w. (z Cn) s.v. gnoić.

1. Imiesłów odgnoić”: powodujący jątrzenie, ropienie; septicus Mącz, Cn; corrosivus Mącz (6): Putrefactiua/ To ieſt rzeczy gnoiącze. Lekarzſtwo gnoiącze/ podług Auicenny, Ieſt każącze niektore cżąſtki ciała FalZioł V 102, IV 52d, 55b; Septicus, Gnoyący/ rozrapiáyący. Ut [...] unguentum septicum, Gnoyąca máść. Latine corrosivus. Mącz 384b.
2. Imiesłów odgnoić się”: jątrzący się, ropiejący (2): tym namazuy kroſty gnoiącze FalZioł III 33d; Też na ocży lipkie á gnoiącze proch ſzpizglaſow [...] wyſuſza niecżyſtoſci FalZioł III 39d.

Cf GNOIĆ, GNOIĆ SIĘ

KW