[zaloguj się]
[pdf]

OCIESZYWAĆ (1) vb impf

ocieszywać, [ociesywać].

Teksty nie oznaczają ó oraz é; o prawdopodobnie jasne (tak w o-).

Fleksja
indicativus
praes
sg
3 ocieszywå

[praes 3 sg ocieszywå.] ◊ part praes act ocieszywając.

Sł stp, Cn brak, Linde XVI(XVIII) w. błędnie: ociosywać.

Nadawać kształt za pomocą topora, siekiery lub dłuta, odcinać części naokoło, obrabiać, gładzić: Kupę rożnych kámieni názbieráią: to wielkie/ to máłe/ to okrągłe/ to grániſte/ to długie: y zda ſię ſzpetna y pomieſzána gromádá. Lecz gdy mularz oćieſzywáiąc/ kamień pięknie ná kamieniu położy/ piękna ſię śćiáná vczyni. SkarKazSej 676a.
[Szereg: »ocieszywać i gładzić«: á iáko dobry rzemieśnik/ gdy widźi iáki kamień porzucony y wzgárdzony [...] bierze y oćieſzywa [wyd. 1579: oćieſywa] y głádźi SkarŻyw 1585 2/670 (Linde błędnie: ociosywać s.v. ociesać).]

Formacje współrdzenne cf CIOSAĆ.

DD