[zaloguj się]

ROZGNOIWAĆ (1) vb impf

Fleksja

1 sg praes rozgnoiwåm.

stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów) s.v. rozgnoić.

Doprowadzać do gnicia: Putrefacio, Gnoyę/ rozgnoyiwam. Mącz 333d; [Volck Xxx4].

Formacje współrdzenne cf GNOIĆ.

MN