« Poprzednie hasło: ROZGORZYĆ SIĘ | Następne hasło: ROZGOWATY » |
ROZGOŚCIĆ SIĘ (5) vb pf
się (3), sie (2).
Oba o prawdopodobnie jasne (tak w roz- oraz gość).
inf | rozgościć się |
---|
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
1 | m | rozgościłem się |
3 | m | rozgościł się |
plusq | ||
---|---|---|
pl | ||
3 | m pers | byli się rozgościli |
con praet | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | by się był rozgościł |
inf rozgościć się (3). ◊ fut 3 sg rozgości się (2). ◊ [praet 1 sg m rozgościłem się. ◊ 3 sg m rozgościł się. ◊ plusq 3 pl m pers byli się rozgościli. ◊ con praet 3 sg m by się był rozgościł. ◊ part praet act rozgościwszy się.]
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVIII w.
rozgościć się gdzie (1): gdy przyiecháli [Argonauci] ná brzeg kroleſtwá Láomedontowego/ kazał ie [król] od brzegu wypędzić/ á nigdzyey ſie im nie dał w ſwym kroleſtwie rozgośćić/ y muſieli odſtępić. BielKron 54; [Ten ácż bacżył Lypolitow vmyſł/ iżby ſię był w domu rad rozgośćił/ nálegał mu áby ſię z nim śpieſzył Cżyśćiec oględáć HistFort E2, A4; Rozgościłem się dobrze w Polszcze z żoną, z dziatkami i z majętnością List M. Dłuskiego z 23 VII 1576 r. w: DudEpist V 278; BielKron 1597 558].
rozgościć się gdzie (1): Ktorym [książętom słuckim] nieſzcżeſne Párki wieku vkroćieły/ Y rozgośćić ſię w Páńſtwie ſwym nie dopuśćieły. KołakCath Bv.
Formacje współrdzenne cf GOŚCIĆ SIĘ.
MN