[zaloguj się]

ODBIERKA (1) sb f

odbierka f a. odbierki pl t.

Fleksja

A pl odbi(e)rki.

stp, Cn, Linde brak.

To, co zostało wzięte: Y poſyłał potraw od ſtołu ſwego [Et accepit partes a facie sua] do nich (marg) Właſnie/ y odbierał odbierki od oblicza ſwego. (–) BudBib Gen 43/34.

JB