[zaloguj się]
[pdf]

ODBOLEĆ (1) vb pf

Oba o jasne.

Fleksja
praet
sg
3 n odbolało

[fut 1 sg odboleję.] ◊ praet 3 sg n odbolało.

Sł stp brak, Cn notuje; poza tym s.v. odcierpieć, Linde XVI (ten sam przykład) – XVII w. (z Cn).

Przestać odczuwać ból, uodpornić się na ból; dedolere, finire dolores, obducere callum Cn: [Calleo, occalleo [...]. Zátwárdzam ſię/ ſkámieniam ſię/ odboleię/ zdrętwieię. Volck 78, Ooo.]

odboleć na co: Corpus occalluit ad plagas Zátwárdziało/ álbo odboláło ciáło ná bicie. Mącz 32a.

Formacje współrdzenne cf BOLEĆ.

Cf ODBOLAŁY

MN