[zaloguj się]

ODBRZĘKAĆ (1) vb pf

Fleksja

1 sg praes odbrzękåm.

stp, Cn brak, Linde XVI w. (ten sam przykład).

Odpowiadać brzękiem na brzęk, odbijać dźwięk dźwiękiem: Resono, Odbrzękam/ odbiyam głoſem. Mącz 402c.

Formacje współrdzenne cf BRZĘKAĆ.

MN