[zaloguj się]
[pdf]

ODCHOWANIE (4) sb n

Teksty nie oznaczają ó oraz é; oba o prawdopodobnie jasne (tak w od- oraz chować); a jasne.

Fleksja
sg
G odchowaniå
A odchowani(e)
I odchowanim

sg G odchowaniå (1). ◊ A odchowani(e) (2). ◊ I odchowanim (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w. s.v. odchować.

Wykarmienie małego dziecka lub zwierzęcia (4): Dźiatkam ktore mátki porzucywáią/ álbo ſierotkam/ w iednym ſzpitalu ś. Duchá/ chowaią vſtáwicżnie około dwu ſet mámek dla odchowánia ReszHoz 132.

odchowanie kogo, czego (żywotne) (2): znák ieden [...] od Ezáiaſzá [...] miał dźiećięćiá onego [Emanuela] vrodzenie y odchowánie vprzedźić CzechRozm 141v; gdźie paſza dobra ná odchowánie gęśi GostGosp 120.

Przen [kogo] (1): Báwiąc ſie tedy dobry páſterz [św. Wojciech] głodnego onego ludu odchowánim/ y żadney pracey nieżáłuiąc [...] Trwał przedſie y ćierpiał SkarŻyw 354.

Cf ODCHOWAĆ

DDJ