![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.png){kind=logo}
![[SEARCH]](/static/img/icons/magnifier-left.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: ROZGROMION | Następne hasło: [ROZGRUCH] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
ROZGROMIONY (6) part praet pass pf
rozgromiony (5), rozgromion (1).
Wszystkie o jasne.
Fleksja
| sg | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| f | N | rozgromiona | n | N | rozgromioné |
| pl | ||
|---|---|---|
| N | m pers | rozgromieni |
| subst | rozgromion(e) | |
| G | rozgromionych | |
| A | subst | rozgromion(e) |
sg f N (praed) rozgromiona (1). ◊ n N rozgromioné (1). ◊ pl N m pers rozgromieni (2). subst rozgromion(e) (1). ◊ [G rozgromionych]. ◊ A subst rozgromion(e) (1).
Sł stp, Cn brak, Linde w objaśnieniu s.v. rozgromieniec.
Znaczenia
Pokonany, zwyciężony (o wojskach) (6): A gdy ſie [Słowacy, tj. Słowianie] vprzeſpiecżyli/ zebráli ſie ná nie Rzymiánie rozgromieni BielKron 338v; BielSpr 16; Y iuż było Moſkiewſkié woyſko rozgromioné/ Y polá pobitémi trupy nápełnioné. KochJez A2v; potym gdy ták Moſkwá rozgromioná byłá/ náſzy wzięli wozow 25000. StryjKron 772, 752; [Ieden Lácedemońcżyk w porażce dogániáiąc rozgromionych nieprzijaćioł/ w iednym z nich iuż chciał miecż vtopić PlutBBud 120].
Szereg: »rozgromiony i porażony« (1): Potym tákże ſie sſtáło/ ony woyſká márnie były rozgromione y ſproſnie poráżone RejZwierc 50.
Cf ROZGROMIĆ
MN