[zaloguj się]

ODDZIERŻEĆ SIĘ (1) vb pf

Fleksja

inf oddzierżeć sie.

stp, Cn, Linde brak.

Powstrzymać się:
Zwrot »oddzierżeć się od śmiechu«: Nequaquam potui, tenere risum. Nie mogłem ſie oddźierżeć od śmiéchu. Mącz 356a.

Formacje współrdzenne cf DZIERŻEĆ SIĘ.

LWil