[zaloguj się]
[pdf]

ODEJMOWANY (5) part praet pass impf

Oba o, e oraz a jasne.

Fleksja
sg
fNodejmowan(a)
pl
N subst odejmowan(e)

sg f N odejmowan(a) (2). ◊ pl N subst odejmowan(e) (3).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w. s.v. odjąć.

1. Odłączany, zdejmowany [czemu] (1):

W przeciwstawieniu: »odejmowany ... przyprawiany« (1): Hermae. Slupy álbo obrázy tákowe którym głowy mogły być odeymowáne á ynſze przypráwiánie [!]. Mącz 155b.

2. Usuwany, znoszony, którego ktoś lub coś jest pozbawiony(-e) (4):
a. O dobrach materialnych: odbierany [komu] (2): Multantur bonis omnibus exules, Tym które wywoławáyą z ziemie bywáyą odeymowáne wſziſtki dobrá. Mącz 236a, 87c.
b. O cechach: którymi coś przestaje się odznaczać (2): iadowitoſć tego ziela miodkiem rożanym z maſthiką zmieſzanym bywa odeymomowana [!] FalZioł I 59b, I 59b.

Cf ODEJMOWAĆ

MM