Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: ODEJMOWANIE

Następne hasło: ODEJMUJĄC »

ODEJMOWANY (5) part praet pass impf

Oba o, e oraz a jasne.

Fleksja

sg
f	N	odejmowan(a)

pl
N	subst	odejmowan(e)

sg f N odejmowan(a) (2). ◊ pl N subst odejmowan(e) (3).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w. s.v. odjąć.

Znaczenia

1. Odłączany, zdejmowany (1)
2. Usuwany, znoszony, którego ktoś lub coś jest pozbawiony(-e) (4)
- a. O dobrach materialnych: odbierany (2)
- b. O cechach: którymi coś przestaje się odznaczać (2)

1. Odłączany, zdejmowany [czemu] (1):

W przeciwstawieniu: »odejmowany ... przyprawiany« (1): Hermae. Slupy álbo obrázy tákowe którym głowy mogły być odeymowáne á ynſze przypráwiánie [!]. Mącz 155b.

2. Usuwany, znoszony, którego ktoś lub coś jest pozbawiony(-e) (4):

a. O dobrach materialnych: odbierany [komu] (2): Multantur bonis omnibus exules, Tym które wywoławáyą z ziemie bywáyą odeymowáne wſziſtki dobrá. Mącz 236a, 87c.

b. O cechach: którymi coś przestaje się odznaczać (2): iadowitoſć te^go ziela miodkiem rożanym z maſthiką zmieſzanym bywa odeymomowana [!] FalZioł I 59b, I 59b.

Cf ODEJMOWAĆ