[zaloguj się]
[pdf]

ROZIGRAĆ SIĘ (10) vb pf

sie (6), się (4).

rozigrać się (9), rozygrać się (1).

o prawdopodobnie jasne (tak w roz-).

Fleksja
praet
sg
3 n rozigrało się
imperativus
sg
3 niech się rozigrå

fut 3 sg rozigrå się (4). ◊ 3 pl rozigrają się (4). ◊ praet 3 sg n rozigrało się (1). ◊ imp 3 sg niech się rozigrå (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI (dwa z niżej notowanych przykładów) – XVII w.

1. Rozbawić się; effundere se in lusum, effuse ludere Cn (6): Y krotofile bywáią/ Gdy ſie pánny rozigráią BielKom G3v; Co więc zá roſkoſz s tego á weſele roście/ Kiedy ſie rozigráią oni mili goście. RejWiz 18v; RejZwierc 72v.
Przen (3): A ták gdy tá ná ſwiecie rozigra ſie chćiwość/ Widziſz iż márnie ginie ſwięta ſpráwiedliwość. RejWiz 172v; Niech gra pole/ y wſzytko co ná niem/ tedy rozygráią ſię [laudabunt] wſzytkie drzewá leśne. BudBib Ps 95/12, 1.Par 16/32.
a. [O igraszkach miłosnych: [żona] Z mężem w rozmowach obchodzi się cudnie, A jako baczem, każdy rok nie schudnie, Jedno sześć niedziel co rok frysztu miewa, Co więc załośnie czasem odpoczywa. To się [więc] podczas w cieniu rozigrają Otwin(?)Erot 109.]
2. Poruszyć się (4):
a. O ludziach (1): gdy vſłyſzáłá Elizábetá przywitánie Máryey/ rozigráło ſię [exultavit] niemowiątko wżywoćie iey BudNT Luc 1/37[41].
b. O morzu: zacząć gwałtownie falować (3): ále kiedy ſię rozigra Morże/ ábo nieprżyiáćiel bliſko/ to oni [okrętowi słudzy] wnet do wſzyſtkiego prędcy/ á iedno ſłucháią co komu ſzyper roſkaże. GórnRozm Kv; HistRzym 11v.
Szereg: »rozigrać się a zaburzyć« (1): Páthrzayże pochwili gdy ſie ono morze rozigra á záburzy/ áliśći iednego flagá wbije pod łáwę/ drugiego oknem wyrzući RejZwierc 103v.

Formacje współrdzenne cf IGRAĆ.

Cf ROZIGRANY

MN