[zaloguj się]
[pdf]

ODKAZOWANIE (1) sb n

Pierwsze o prawdopodobnie jasne (tak w odkazować); oba a oraz drugie o jasne; w e wahania.

Fleksja
sg
N odkazowanié
G odkazowaniå

sg [N odkazowanié; -é, -e.] ◊ G odkazowaniå.

Sł stp, Cn brak, Linde XVI(XVIII) w. s.v. odkażać.

1. Wypędzanie [kogo do kogo]: iednoſtáynym á okruthnym wſzech Stároſt [...] wyrokiem thák zdawáni/ y wywodzeni do Krolá byli/ że dla thák niezwykłych mąk niektorzy też z nieprzyiaćioł ich [...] płákáli mizernego onych nędznikow do Krolá odkázowánia [expulsionem] y wodzenia. Leop 3 Mach 4/4.
2. [Przekazywanie, dawanie komuś innemu w sposób urzędowo potwierdzony:
Wyrażenie: »odkazowanie testamentne«: Odkázowánié Teſtámentné/ kthórym Oſobam nie może być. ODkázowánie Teſtámentné może być tym wſzyſtkim Oſobam/ któré odkazáną rzecz ſłuſznie przyiąć mogą. GroicTyt 134 (Linde s.v. odkażać).]

Synonimy: 1. wyganianie, wypędzanie.

Cf ODKAZOWAĆ

LWil