[zaloguj się]
[pdf]

ODKŁONIĆ SIĘ (1) vb pf

Teksty nie oznaczają ó; pierwsze o prawdopodobnie jasne (tak w od-).

Fleksja
inf odkłonić się
praet
pl
3 m pers odkłonili się
conditionalis
sg
2 m byś się odkłonił

inf odkłonić się. ◊ [praet 3 pl m pers odkłonili się. ◊ con 2 sg m byś się odkłonił.]

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI i XVIII w. s.v. odkłonić.

Przestać się skłaniać do czegoś; [Niemáſz nieſtetyſz [...] ktobi zrozumiał/ niemáſz coby ſię o Bogu pytał/ wſzyſcy ſię odkłonili/ wſzyſcy znikcżemnieli/ niemáſz ktoby cżynił dobrze GrzegŻarnPos 1582 a3v (Linde s.v. odkłonić).]

odkłonić się od czego: pyerua reguła yeſt odklonycz ſyą od złego PatKaz III 141; [Prziymowáć oſobę złego cżłowieká ná ſądźie/ nie dobrze ieſt: zebyś ſie odkłonił od prawdźiwego ſądu [ut declines a veritate iudicii]. Leop 1577 Prov 18/5 (Linde s.v. odkłonić)].

Formacje współrdzenne cf KŁANIAĆ SIĘ.

LWil