[zaloguj się]
[pdf]

ODKOPAĆ (1) vb pf

Oba o prawdopodobnie jasne (tak w od- oraz kopać); a jasne.

Fleksja
inf odkopać

[inf odkopać.] ◊ part praet act odkopåwszy.

SI stp, Cn brak, Linde XVIII w.

1. [Zagłębiając łopatę w ziemi odsłonić: gdyby około drzew potrzebá nieco odkopáć albo trochę wzruſzyć źiemie przy korzeniu/ dla wśiąkánia wilgoty Cresc 1571 90.

odkopać co (roślinę): odkopawſzy drzewo około pniá nálać na korzeń fuſu oliwnego Cresc 1571 438.

odkopać co (ziemię) od czego: potrzeba na Ieśień odkopáć od nich [drzew] źiemię aże korzen będźie widźieć. Cresc 1571 373.]

2. Przebić otwór: A gdy ſię do niego przećiſnąć nie mogli dla tłumu odkryli przykryćie gdzie był/ á odkopawſzy [perofodientes] zwieśili łożko/ ná ktorym páráliżowáty leżał. BudNT Mar 2/4.

Synonim: 1. odkryć.

Formacje wspólrdzenne cf KOPAĆ.

LWil