[zaloguj się]
[pdf]

ODMIERZAĆ (6) vb impf

o prawdopodobnie jasne (tak w od-); e jasne.

Fleksja
indicativus
praes
sg pl
1 odmierzåm
3 odmierzają
imperativus
sg
2 odmierz(a)j

praes 1 sg odmierzåm (5). ◊ [3 pl odmierzają.] ◊ imp 2 sg odmierz(a)j (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde bez cytatu.

Ustalać ilość lub wielkość czegoś za pomocą ustalonych jednostek; demetiri Mącz, Calep, Cn; remetiri Calep, Cn; dimetiri, perlibrare Calep; admetiri Cn (6): Demetior, Pomierzam/ Vważam/ Odmierzam. Mącz 219d; Perlibro – Pilno odważąm odmierżam. Calep 784a, 303a, 325a, 909b.

[odmierzać co od kogo [= biorąc od kogo]: Które zboże, gdy od nich [kmieci] odmierzają, biorą odmierzywszy tegoż zboża wedle staradawnego zwyczaju po przetaku każdego zboża na p. starostę LustrPłoc 42.]

[Zwrot: »[jaką] miarą [co] odmierzać«: iż z tych młynów [z] staradawna radomską miarą te zboża odmierzają. LustrSand 241.]
Przen: Mierzyć dla oddania, odpłacać, oddawać [komu] (1): Miarę prawą miey á każdemu wiernie odmierzay. BielŻyw 100.

Formacje współrdzenne cf MIERZYĆ.

MP