[zaloguj się]
[pdf]

ODMIERZYĆ SIĘ (1) vb pf

Fleksja

2 sg m praet -ś się odmierzył.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Wymierzyć to, czym się dysponuje do rozdania; przen [komu]: Nie dokońcáć ſwiecie będę wierzył/ Boś ſie drugim nieſpráwnie odmierził/ Dziwną twoię znam w ludziech ćwicżyznę Widząc w młodych ſtátecżną śiwiznę/ Stárym záſię dopuſzcżaſz płochośći/ [...] Szcżęſciem ſwoim nierowno ſzáfuieſz BielKom D5v.

Formacje współrdzenne cf MIERZYĆ.

MP