[zaloguj się]
[pdf]

ODMŁODNĄĆ (6) vb pf

Oba o jasne.

Fleksja
inf odmłodnąć
praet
sg pl
3 m odmłodnął, odmł(o)dł m pers
n subst odmłodnęły
imperativus
sg
3 niech odmłodnie

inf odmłodnąć (2). ◊ fut 3 sg odmłodnie (1). ◊ praet 3 sg m odmłodnął (1), [odmł(o)dł]. ◊ 3 pl subst odmłodnęły (1). ◊ imp 3 sg niech odmłodnie (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII(XVIII) w. s.v. odmlodnieć.

Stać się jakby młodszym, odzyskać siły; iuvenescere Calag (6): Także [orzeł] leży iakoby w gorącżcze/ w tym że ſie poci aż z niego wſzytko pierze ſtare opada / gdzież więcz dzieci iego żywiągo aż zaſię mocz wezmie/ á w tym zaſię odmłodnie. FalZioł IV 17b, IV 5d; Calag 303a; [Y dopiero ten ſtárzec vbogi [tj. stary jeleń]/ Odmłodł bo z głowy zrzucił ſwe rogi. KmitaŁów B4].

W porównaniu (1): DLugo ſię w wánnie párzyſz/ Priſzko pochodzona/ Czy chceſz/ iáko Peliás/ odmłodnąć wárzona? KochFr 114.

Przen (2): Dotkni ſię ręką ſwoią tych mar/ tych złych nałogow moich/ áby vſtáły y ſtánęły: pomoż do powſtánia/ záwołay ná mię: Młodźieńcze wſtań. niech ſtára w złośćiách odmłodnie duſzá moiá/ niech ożyie ná głos twoy. SkarKaz 387b.

W porównaniu (1): A on [Symeon] wziąwſzy dziećiątko: iáko ſtáry orzeł odmłodnął w duchu SkarŻyw 113.

Formacje współrdzenne cf MŁODZIĆ SIĘ.

Cf ODMŁODŁY

MP