[zaloguj się]

ODPŁAKAĆ (1) vb pf

Fleksja

inf odpłakać.

stp, Cn brak, Linde XVIII w.

Przestać płakać po kimś [kogo]: Opłákuiem powinnych/ y ták ſie nam godzi/ Lecż ſie powtore Oćiec z Mátką nieurodzi. Tych odpłákáć potomſtwo ná wieki niemoże WisznTr 8.

Formacje współrdzenne cf PŁAKAĆ.

AL