[zaloguj się]
[pdf]

ODPOKUTOWAĆ (7) vb pf i impf

pf [w tym: inf (2), fut (2), praet, con] (6) BierEz, RejFig, Mącz (3) 116b, 284c, 301d, WerGośc; impf [praes] (1) Mącz 301d.

Wszystkie o oraz a jasne.

Fleksja
inf odpokutować
praet
sg
3 m odpokutowåł
conditionalis
sg
2 m by odpokutowåł

inf odpokutować (2). ◊ praes i fut 1 sg odpokutowåm (1). ◊ 3 sg odpokutuje (2). ◊ praet 3 sg m odpokutowåł (1). ◊ con 2 sg m by odpokutowåł (1).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).

Ponieść karę za popełnioną winę, odcierpieć i w ten sposób uzyskać przebaczenie; expiare, satisfacere Mącz (7): Powiáday pśie coś poczynił/ A ieſlibyś w cżym przewinił: Iżby tu odpokutował BierEz R3v; RejFig Dd7; Expio, Ocziśćiam/ Poſwięcam/ yednam/ Odpokutowam. Mącz 301d; ieſli to [upijanie innych] w obycżáiu ma/ tedy ma być záklęty do tego cżáſu áż godnie odpokutuie WerGośc 269.

odpokutować co (3): Publice satisfacere, Nieco yáwnie odpokutowáć Mącz 116b. Cf Zwrot.

Zwrot: »odpokutować błąd, winę« = expiare errorem, impetrare ex poenitentia veniam Mącz [szyk zmienny] (1:1): Impetravit ex poenitentia veniam, Odpokutował winę. Mącz 284c, 301d.

Synonim: odcirpieć.

Formacje współrdzenne cf POKUTOWAĆ.

Cf ODPOKUTOWAN, ODPOKUTOWANIE

MM