[zaloguj się]
[pdf]

ODPRASZAĆ (6) vb impf

o jasne, pierwsze a pochylone.

Fleksja
indicativus
praes
sg
1 odpråszåm
praet
sg
1 m -m odpråszåł
3 m odpråszåł
conditionalis
pl
3 m pers by odpråszali

praes 1 sg odpråszåm (3). ◊ praet 1 sg m -m odpråszåł (2). ◊ 3 sg m odpråszåł (1). ◊ [con 3 pl m pers by odpråszali.]

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVII w.

1. Usilnie prosić; deprecari Calep, Cn (1): Deprecor – Odpraſząm. Calep 308b.
2. Odwoływać to, o co się poprzednio prosiło (2):

Ze zdaniem dopełnieniowym (1): Resecro mater quod dudum obsecraveram, Odpraſzám mátko o com piérwey prośił. Mącz 363d.

Zwrot: »prośbę odpraszać« (1): Resecro, Zás álbo z nowu vprzeymie á pilnie proſzę/ proźbą [!] zás odpraſzam/ to yeſt/ to o com prośił/ nie proſzę. Mącz 363d.
3. Prosić o darowanie, wybaczenie, anulowanie; deprecari, veniam exposcere Cn (3):

[odpraszać kogo: gdyby pokutuiąc/ y ſpowiadáiąc ſie imieniu twemv/ przyſſli/ modlili ſie/ y odpraſſáli ćie [deprecati te fuerint] w tym domu/ wyſluchayże ie. Leop 3.Reg 8/33 (Linde).]

odpraszać co u kogo komu (1): choć ſwoie krzywdy/ ieſcze odpráſzáł v oica niebieſkiégo nieprzyiáciołum ſwoięm MurzNT 18v.

odpraszać o co (2): Iako ya othym długu nycz nyewyem o summye dywyaczydyesth [!] kop anym onye othpraschal ZapWar 1544 nr 2584, 1544 nr 2585.

Synonim: 3. błagać.

Formacje współrdzenne cf PROSIĆ.

Cf ODPRASZAJĄCY, ODPRASZANIE

AL