[zaloguj się]
[pdf]

ODPRAWUJĄCY (3) part praes act

o prawdopodobnie jasne (tak w od-); a jasne.

Fleksja
sg
mNodprawujący
pl
N m pers odprawujący
D odprawującym

sg m N odprawujący (1). ◊ pl N m pers odprawujący (1). ◊ D odprawującym (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Wykonujący [co] (3):
Wyrażenie: »robotę odprawujący« (1): Mediastinus – Pieczuch, Sługa grubą robotę w domu od prawuiąci. Calep 647a.
a. Wykonujący czynność kultową (2):
Wyrażenia: »nabożeństwo odprawujący« (1): ktoby [...] Popom y inszem sługom Nabozeństwo odprawuiącym gwałt iaki [...] czynił. ActReg 17.

»urząd swój [jak] odprawujący« (1): Kápłani vrząd ſwoy dobrze odpráwuiący/ dwoiákiey czći godni WujNT 1.Tim 5 arg.

Cf ODPRAWOWAĆ

AL