[zaloguj się]
[pdf]

ODPROĆ (4) vb pf

Pierwsze o jasne, drugie o w inf pochylone, pozostałe formy z tekstów nie oznaczających ó.

Fleksja
inf odpróć
praet
sg pl
3 m m pers odproli
f odproła m an
imperativus
sg
2 odp(o)rz

inf odpróć (1). ◊ praet 3 sg f odproła (1). ◊ [3 pl m pers odproli.] ◊ imp 2 sg odp(o)rz (1). ◊ part praet act odprowszy (1).

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu.

Oderwać, odciąć coś od czegoś [co] (4):

odproć czemu (żywotne) (1): pothym koniá powáliwſzy/ odporz mu ſkorę ná ſuchym członku SienLek 171.

a. Rozłączyć to, co było przyszyte (3): Zbroie ná ſie przyſtoſowáć odprowſzy kołnierze. BielSpr b2; Możeſz odpróć y té wzorki KochFr 17.

odproć od czego (1): wzyąla zloſchka zagłowek kwapovi y odprola cząchą [lege: cechę] odnyego LibMal 1544/92. Cf [odproć komu od czego].

[odproć komu od czego: odproli mi iáxámit/ od ktanki [lege: tkanki]/ pierły. [...] ſie haben mir da uon den ſamet abtrennet/ von eim bortlein perlen. Wokabul 1539 N2v.]

Formacje współrdzenne cf PROĆ.

Cf PROĆ

AL