[zaloguj się]
[pdf]

ODPROSZENIE (2) sb n

Teksty nie oznaczają ó oraz é lub oznaczają niekonsekwentnie; oba o prawdopodobnie jasne (tak w od- oraz prosić); końcowe e pochylone.

Fleksja
sg
N odproszenié
I odproszeni(e)m

sg N odproszenié (1). ◊ I odproszeni(e)m (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w. s.v. odprosić.

Prośba o darowanie winy; deprecatio Calep, Cn (2): Deprecatio ‒ Odproſzenię, prozba ô odpuſzczenie. Calep 309a.

odproszenie czego (1): o Pánie Iezu Chryſte pokornie proſzę: áby ten [...] Sákráment [...] był mi [...] przewinienia mego odproſzeniem LatHar 226.

Cf [ODPROS], ODPROSIĆ

AL