Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: (ODPROSZONY)

Następne hasło: ODPROWADZAĆ »

ODPROWADZACZ (2) sb m

Fleksja

N sg m odprow(a)dz(a)cz (2).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

Ten, kto towarzyszy komuś w drodze, członek orszaku (2)

Ten, kto towarzyszy komuś w drodze, członek orszaku (2): Assectator – Odprowaezoą [!] [możliwa też lekcja: odprowadźca]. Calep 104b; Comitatus – Odprowadzacz, przewodni. Calep 220a.

Synonimy: glejtownik, przewodnik.

ZCh