[zaloguj się]
[pdf]

ODPROWADZAĆ (7) vb impf

Pierwsze o prawdopodobnie jasne (tak w od-); drugie o jasne, pierwsze a pochylone.

Fleksja
indicativus
praes
sg
1 odprowådzåm
3 odprowådzå
praet
pl
3 m pers odprowådzali

praes 1 sg odprowådzåm (3). ◊ 3 sg odprowådzå (1). ◊ praet 3 pl m pers odprowådzali (3).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVIII – XIX w. s.v. odprowadzić.

Towarzyszyć komuś w drodze, aby nie szedł, nie jechał sam; comitari Mącz, Calep; ducere PolAnt; assectari Calep; deducere Vulg; prosequi Cn (7): Comitor, Náſláduyę Odprowadzam. Mącz 61a; Calep 104b, 219b.

odprowadzać kogo (2): odprowadzáli ná oſlech káżdego niemocnego/ á przyprowádźili do Ierychá [...] do bráćiey ich: A potym ſię wroćili do Sámáryey. BibRadz 2.Par 28/15; ći co odprowadzáli Páwłá/ zawiedli go áż do Athen WujNT Act 17/15.

a. Prowadzić z powrotem; reducere, retroducere Cn (2):

W przeciwstawieniu: »(do)prowadzać ... odprowadzać« (2): [młodź rzymska] Senat [...] do Ratuſza doprowadzała/ tamże vſtawicżnie przededrzwiami ocżekiwali/ á wychodzące [!] s ſenatu okwićie odprowadzali KwiatKsiąż D3v; ReszHoz 131.

Zwrot: »[dokąd] zaś odprowadzać« (1): Doſyć też tákowych Bractw ſię znaydźie/ ktore naświętſzy Sákráment/ gdy do chorych bywano ſzon [lege: bywa noszon]/ prowadza/ y do kośćiołá záś odprowadza ReszHoz 131.

Synonim: naśladować.

Formacje współrdzenne cf PROWADZIĆ.

Cf ODPROWADZANIE

ZCh