[zaloguj się]
[pdf]

ODPRZYSIĘGAĆ (6) vb impf

o prawdopodobnie jasne (tak w od-).

Fleksja
indicativus
praes
sg pl
1 odprzysięgåm
3 odprzysięgå odprzysięgają

praes 1 sg odprzysięgåm (1). ◊ 3 sg odprzysięgå (1). ◊ 3 pl odprzysięgają (2).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Pod przysięgą zaprzeczać, zarzekać się, wypierać się, odstępować; abiurare Mącz, Modrz; eiurare Mącz, Calep (6): Eiuro, id est extra ius facio, Odprziśięgam/ zárzekam ſie. Mącz 178d, 178c; Calep 353b.

W połączeniu szeregowym (1): Boć oná ieſt bárzo ſproſna/ á narodowi ludzkiemu ſzkodliwa wolność/ gdy kto popuśći wodze niesłuſznem pożądliwośćiam/ ná cudze rzecży cżyha/ zdradza/ odprzyśięga/ gwałtem bierze/ wiele rzecży ſwowolnie [...] broi ModrzBaz 72.

a. Przysięgą pozbawiać kogoś prawa do własności [czego] (2): A wſzákże ſię grunty kráść owi ludźie zdádzą [...]: Swoie rozprzeſtrzeniáiąc obcego śięgáią/ Y ſąśiednich cżęſtokroć pol odprzyśięgáią KlonWor 4.
Zwrot: »fałszywie odprzysięgać« (1): tak yczy [grzeszą]/ ktorzy phalſziwie odprziſięgaią maiętnoſci bliſnich ſwoich. SeklKat Fv.

Formacje współrdzenne cf PRZYSIĄC.

Cf ODPRZYSIĘGANIE

ZCh