![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.png){kind=logo}
![[SEARCH]](/static/img/icons/magnifier-left.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: ODPUSZCZAJĄC | Następne hasło: ODPUSZCZAN » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
ODPUSZCZAJĄCY (3) part praes act
odpuszczający (2), odpuszczając (1).
o prawdopodobnie jasne (tak w od-); a jasne.
Fleksja
| sg | ||
|---|---|---|
| m | N | odpuszczający |
| pl | ||
|---|---|---|
| I | m | odpuszczając(e)mi, odpuszczając |
sg m N odpuszczający (1). ◊ pl I m odpuszczając(e)mi (1) RejPosRozpr, odpuszczając (1) RejPosWstaw.
Sł stp s.v. odpuszczać, Cn, Linde brak.
Znaczenia
Który przebacza, darowuje komuś przewinienie lub krzywdę, nie chowa urazy (2):
Wyrażenia: »odpuszczając bliźnim« (1): Odnowienie żywotá tę nam rádę dáie/ ábyſmy byli ćichemi/ długo ocżekawáiącemi/ odpuſzcżáiąc wyſthępki bliźnim/ á żebyſmy ie miłowáli. RejPosWstaw [1103]v.
»odpuszczając występki« (1): RejPosWstaw [1103]v cf »odpuszczając bliźnim«.
a. O Bogu lub w Jego imieniu o kapłanach: który przebacza grzechy, rozgrzesza (2): doſtąpiłem miłośierdzia/ w wielkich grzechách moich/ áby ná mnie Chryſtus pokazał/ iáko ieſt [...] łácno odpuſzcżáiący SkarŻyw 82.
Wyrażenie: »grzechy odpuszczający« (1): ćiſz [słudzy Kościoła] też wybáwicielmi/ y grzechy odpuſzcżáiącemi zwáni bywáią. RejPosRozpr b4v.
Cf ODPUSZCZAĆ
ZCh