Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: ROZKAŻYCIEL

Następne hasło: ROZKĄSIĆ »

ROZKAŻYCIELKA (3)sb f

rozkażycielka (2), rozkazicielka a. rozkażycielka (1).

o oraz e prawdopodobnie jasne (tak w roz- oraz -ciel-); pierwsze a jasne.

Fleksja

	sg
I	rozkażycielką
V	rozkażycielko

sg I rozkażycielką (2). ◊ V rozkażycielko (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

1. Mająca władzę, panująca nad kim (o Maryi) (1)
2. Mająca moc sprawczą (o Maryi) (2)

1. Mająca władzę, panująca nad kim (o Maryi) (1):

Wyrażenie: »rozkażycielka anjelska« (1): dal yey oczyecz nyebyeſky na ſluzbą uyeczną przy yey przenayczyſthſzem począczyu anyoly ſerafynſzkyego koru/ y oth tychmyaſth oſtala panyą y roſkazyczyelką anyelſką PatKaz II 77v.

Szereg: »pani i rozkażycielka« (1): PatKaz II 77v cf Wyrażenie.

2. Mająca moc sprawczą (o Maryi) (2): Roſkáżyćielko chwálebna/ mocna/ y władnąca. Anielſka Páni ſpuść nam łáſki twoiey: I day wſzyſtkim grzechom náſzym odpuſztzenie Amen. KrowObr 177.

rozkażycielka czego (1): I kto ieſt mátką miłoſierdzia/ y roſkáżyćielką grzechow odpuſztzenia/ iedno Marya? KrowObr 164.