[zaloguj się]

[ROZKLIIĆ SIĘ vb pf

Fleksja

3 sg m praet rozkliił sie.

stp, Cn brak, Linde XVII i XIX w. s.v. rozkleić, rozkliić.

Rozgotować się do stanu kleistości: á ten [kleik] czynili z ięczmieniá otłuczonégo, wárząc go dotąd, áż sye rozklijł OczkoPrzymiot 178.

Formacje współrdzenne cf KLIIĆ (Errata).]

PP