[zaloguj się]

ROZKOCHAWAĆ (1) vb impf

Fleksja

3 sg n praet rozkochåwało.

stp, Cn, Linde brak.

Wzbudzać coraz większą radość [kogo]:

W przeciwstawieniu: »obruszyć ... rozkochawać«: Aboẃiem ſlychałem wiele kroć iákoś ſrodze gromił ony [...] ktorzy ſobie lekcze ważyli náuki thwoie [...]. A ſnádz oni wielekroć [...] żártowáli ſtego poſluſſeńſtwá moiego/ á ia będąc ſlugą thwoiem nic mię to nieobruſſyło owſſem mię to záwżdy roſkochawáło gdym ſobye nápámięć przywodził ſwięte roſkázowánie twoie. RejPs 176v.

Formacje współrdzenne cf KOCHAĆ.

Cf ROZKOCHAWANIE

PP