[zaloguj się]
[pdf]

ODŚPIEWAĆ (6) vb pf

odśpiewać (5), odśpiwać (1); odśpiewać RejRozpr, BielKom, RejFig, Mącz, SkarŻyw; odśpiwać RejKup.

o prawdopodobnie jasne (tak w od-); e jasne; a z tekstu nie oznaczającego pochyleń.

Fleksja
inf odśpiewać
praet
pl
3 m pers odśpiewali

[inf odśpiewać.] ◊ fut 1 sg odśpiewåm (1). ◊ 3 sg odśpiewå (1). ◊ 3 pl odśpiewają (2). ◊ praet 3 pl m pers odśpiewali (2). ◊ [part praet act odśpiew(a)wszy.]

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI – XIX w.

1. Prześpiewać, wyśpiewać do końca modlitwy liturgiczne i pieśni związane z rytuałem kościelnym; canticum finire Cn [co] (5): Dzyewcżętá primę ſpyewáią/ A pánny ſtoł przypráwiáią/ [...] Odſpyewáią mſze kálendy/ To ich będzye doſyć wſzędy BielKom G3v; SkarŻyw 510; [noną odſpievawſzÿ tedÿ ſioſtry maią czitacz. StatNorb 48, 51, 124, 324, 328].
Zwrot: »nieszpor odśpiewać« (1): Boċ wiere owy odpuſty Nic nieſſą iedno roſpuſty. [...] Kiedy nieſpor/ odſpywaią Czego wiec niepokuſſaią. RejKup k4.
Przen i żart. (2): Miły Woyćie coż ſie dzieie Aboć ſie ten kxiądz z nas ſmieie. Máło ſpiewa wſſytko dzwoni Mſſa niebyłá iáko łoni. [...] Iutrzniey tey nigdy nieſlycháć Podobno muſi záſypiáć. Odſpiewa ią czáſem ſowá Bo więc kxiędzu ćięży głowá. RejRozpr A2v.
Zwrot: »odśpiewać [jakim] głosem« (1): Boday cie [diabeł] wziął ſámego/ wſzyſcy [zebrani w kościele] záwołáli/ Ták nabożnemi głoſy iutrznią odſpiewáli. RejFig Dd6v.
2. Odpowiadać śpiewem na czyjś śpiew (1):
Zwrot: »odśpiewać [komu] zasię« (1): Reclamabo tibi vicissim, Odſpiewamći záſię. Mącz 55c.

Formacje współrdzenne cf ŚPIEWAĆ.

Cf ODŚPIEWANIE

LWil