[zaloguj się]
[pdf]

ROZKOŁATAĆ SIĘ (1)vb pf

Fleksja

3 sg m praet rozkołatåł sie.

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (ten sam przykład) s.v. rozkołatać.

Ulec uszkodzeniu pod wpływem wstrząsów: y [Rurał] połápiwſſy bicż yął bić [chłopców, którzy kradli jabłka] od wozá/ y tráfiło ſie że zácyął koni/ ktore wzyawſſy ſie yęły z wozem vcyekáć po vlicy myedzy dwory y thám y ſam/ ták iż nye tylko ſie yábłká roſuły ále y woz ſie roſkołátał. GliczKsiąż Iv.

Formacje współrdzenne cf KOŁATAĆ.

PP