« Poprzednie hasło: ODUCZAĆ | Następne hasło: [ODUCZANY] » |
ODUCZAĆ SIĘ (8) vb impf
sie (6), się (2).
o jasne.
indicativus | ||
---|---|---|
praes | ||
sg | pl | |
1 | oduczåm się | |
3 | oduczają się |
conditionalis | ||
---|---|---|
pl | ||
3 | m pers | by się oduczali |
praes 1 sg oduczåm się (3). ◊ 3 pl oduczają się (2). ◊ con 3 pl m pers by się oduczali (1). ◊ part praes act oduczając się (2).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde brak.
- Odzwyczajać się, odwykać
(8)
- W przen (1)
oduczać się czego (2): SkarŻyw 271; GórnTroas 45; áby ſię náuczył wſzytko z rádą czynić/ [...] miękkośći ſię y pieſzczoty wſzelákiey w czás oduczáiąc/ á do rycerſkiey twárdośći/ nie tyło duſzę/ ále y ćiáło ſwoie ſpoſobiąc. SkarKaz )(4.
[oduczać się czemu [= czego]: pomáłu ſie wárzonym potráwom oducżaiąc/ ná chlebie y iarzynach ſurowych przeſtawáłá SkarŻyw 376.]
cum inf (1): Bo dla tego w pozwie dokłádáią: [...] áby ſie ludźie zbytkowáć przy práwie oduczáli SarnStat 1292.
Ze zdaniem dopełnieniowym (1): GórnTroas 45 cf W przen.
W przeciwstawieniu: »oduczać się ... przyuczyć się« (1): roſkazał áby krwie bydlęcey żadną miárą nie iedli: [...] áby ſię ludzi y towárzyſzow ſwoich/ oducżáiąc ſię nie iáko w mordowániu zwierząt miłośierdzia/ zábijáć nieprzyucżyli SkarŻyw 271.
Synonimy: odkładać się, odwykać.
Formacje współrdzenne cf UCZYĆ.
ZZa