[zaloguj się]
[pdf]

ODUMARŁY (2) part praet act

o oraz a jasne.

Fleksja
sg
f Aodumarłą
pl
G odumarłych
D odumarłym
A subst odumarł(e)

[sg f A odumarłą.] ◊ pl [G odumarłych.] ◊ D odumarłym (1). ◊ A subst odumarł(e) (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVII (z Cn, XVIII) w. s.v. odumrzeć.

Pozostały po czyjejś śmierci; intestato relictus Cn (2):
a. O dzieciach (1): O nienáznáczenié poſagu od bráćiéy śioſtróm odumárłym SarnStat 510.
b. O dobrach materialnych, państwie (1): Komuż tedy okázuieſz odumárłe ſprźęty KlonŻal B2v; [wyznali dobrowolnie, że się im dosyć stało od Krzysztofa Szota z rzeczy odumarłych wszytkich nieboszczyka Stanisława Kotra stryja ich. KsięgaSądIwk 1595 nr 226].
[Szereg: »zostawiony i odumarły«: Cokolwiek Rzeczpospolitą zostawioną i odumarłą do drugiego pana wcale zachować [...] miało PismaPolit 584.]

Cf ODUMARTY, ODUMRZEĆ

ZZa