« Poprzednie hasło: ODUMOR | Następne hasło: ODURODZAJNY » |
ODUMRZEĆ (23) vb pf
W pisowni łącznej (20), w rozłącznej (3).
o jasne; e prawdopodobnie jasne (tak w mrzeć); -marł (9), -mårł (1) SkarŻyw, -marl-.
inf | odumrzeć |
---|
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
3 | m | odumarł | m pers | odumarli |
plusq | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | odumarł był, był odumarł |
conditionalis | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | by odumarł |
inf odumrzeć (2). ◊ praet 3 sg m odumarł (12). ◊ 3 pl m pers odumarli (5). ◊ plusq 3 sg m odumarł był (1) SkarŻyw, był odumarł (1) CzechEp. ◊ con 3 sg m by odumarł (2).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVII (z Cn, XVIII) w.
- 1. Umarłszy pozostawić po sobie
(23)
- a. Ludzi (dzieci, żonę, poddanych) (15)
- b. Dobra materialne lub państwo (6)
- c. Rzeczy niematerialne (2)
- 2. [Umrzeć]
odumrzeć kogo (G) (6): ZapWar 1532 nr 2415; UstPraw B3v; Iż poniewaſz práwo Moyżeſzowe/ o wzbudzeniu potomſtwá brátu zmárłemu/ temu tylko ſłużyło/ ktoby w domu iednym z brátem mieſzkáiąc/ odumárł żony bez potomſtwá. CzechRozm 151v; SkarŻyw 180; Tak ſzyę rzecz ma yſz wlaſzny oczyec y smalſonką swoyą Katriną otvmarly dzatek swoych ZapKościer 1585/60v; SarnStat 632.
odumrzeć kogo (G a. A) (8): ZapWar 1519 nr 2185; Opiter, Ten który ſtárego oycá tilko ma/ á właſny go odumárł. Mącz 266a, 279c; MycPrz II A2; CzechEp 400; PaprUp L4v; KlonFlis D4. Cf odumrzeć kogo (G a. A) jakim.
odumrzeć w czym (5): UstPraw B3v; MycPrz II A2; trzeba thedi bac ſie abi ona wolnoſc wktorei nas od vmarli przodkowie naſzi wcale zoſtala PaprUp L4v; Która to wdowá nie będźie powinná wyiecháć z dóbr/ w których iéy mąż odumárł/ áż iéy będą dáné trzydźieśći grzywien zá wiáno SarnStat 632; Acżuyny kupiec ktory nie ma kmieći/ Niechcąc odumrzeć w niedoſtátku dźieći: Ow zá gotowe kupcży Polſkim żytem/ Ow zá kredytem. KlonFlis D4.
odumrzeć kogo jakiego (A) (1): nas wolne bez ktorego podatku [król] odumarł Diar 37.
odumrzeć kogo jakiego (G a. A) a. jakim (1): Ieſli ćię mąż odumárł po śmierći brzemienną KlonWor 63.
odumrzeć czego (3): Káźimiérz Wielki/ [...] od rządu dobrégo/ który w RZeczypoſpolitéy poſtánowił/ y onéy odumárł/ Wielkim ieſt názwan. SarnStat *3. Cf odumrzeć komu czego; czego w czym.
odumrzeć czego a. co (2): RejZwierz 24v; Piotr on Woyewoda Krakowſky ktori [...] mial intrati nakazdi Rok piecdzieſiath Tiſiecei/ a wzdi odumarł długo [lege: długu a. długow] pultorakroc ſtotiſieci PaprUp F2v.
[odumrzeć komu czego: temu rodźicy iego wielkiey máiętnośći odumárli HistFort A3.]
odumrzeć czego w czym (2): Wſzak Nowogrod y Smolinſk w pokoiu odięty/ Gdy Kázimierz z Zygmuntem v wſzech práwie wźięty. Przećię mu tego wydrzeć iuż nigdy nie mogli/ A w iego panowaniu Pańſtw tych odvmárli. MycPrz I [C]2v; [Mieczysław] w wielkiem nieporządku Kroleſtwa odvmarl. PaprUp B2.
odumrzeć czego (1): jakoby się ty sprawy sądowe jeszcze od ojca KJM zatrzymane, ktorych on [...] wiele niesądzonych odumarł, odprawić mogły Diar 91; [Lekcem poważał zacnych przodkow moich ſpráwy/ Ktorzy tu od umárli nie śmiertelney ſławy. LaurLament A2v].
odumrzeć co komu (1): Czemu inſzey wiáry ty ſobie ſzukaſz nád tę/ ktorą tobie odumárli dźiádowie y prádźiádowie święći twoi? OrzRozm M4v.
Formacje współrdzenne cf MRZEĆ.
ZZa