[zaloguj się]
[pdf]

[ROZKORZENIAĆ SIĘ vb impf

Fleksja

3 pl praes rozkorzeniają sie.

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w. s.v. rozkorzenić.

Wypuszczać szeroko korzenie, rozrastać się, rozwijać się; przen: Abowiem gdy to nád sobą czujesz, iż dáry Duchá Świętego rozkorzeniáją sie w tobie, stárajże się, jákoby ten korzeń wypuścił z siebie wdzięczne látorosłki LubWiryd 61.

Formacje współrdzenne cf KORZENIĆ (Errata).]

PP